Foodies & Family

Afgelopen week stond ik na een les nog even na te praten toen een meisje me met glinsterende ogen kwam opzoeken. Haar handen zaten onder de kruimels van het kruidnoten deeg dat wij maakte en haar glimlach liet zien hoe zij deze les heeft ervaren.  “Juf, kijk eens wat ik heb gemaakt! Ik wist niet dat ik dit kon!” Ze ratelde door over wat ze had ontdekt, hoe ze had samengewerkt en hoe trots ze was op het resultaat. Terwijl ze sprak, voelde ik weer hoe magisch leren kan zijn wanneer kinderen het ervaren met hun handen, hun hoofd én hun hart. Dat moment had één belangrijk kenmerk: het gebeurde helemaal zonder scherm . Kinderen groeien op in een wereld vol schermen, meer dan ooit! De afgelopen jaren is schermtijd explosief gestegen. Op school, thuis, in de opvang: overal waar je kijkt, zijn kinderen omringd door tablets, tv’s, telefoons en laptops. Begrijp me niet verkeerd, schermen zijn niet “fout”. Ze kunnen waardevol zijn voor bepaalde vormen van leren. Maar de balans is zoek. Ve...

Vandaag stelde ik binnen een basisschool aan verschillende leerkrachten een vraag die veel mensen niet stellen. Waarom niet? Wellicht bang voor het antwoord? Dat wat wij verwachten totaal niet spoort met wat er haalbaar is? De vraag die ik stelde? 'Kun jij vertellen wat jij per dag als leerkracht op je bordje krijgt?' De antwoorden waren voor mij niet schokkend, want ik draai al wat langer mee natuurlijk 😇 dat ik het niet schokkend vind wil natuurlijk niet zeggen dat het absurd is wat er van een leerkracht wordt verwacht vandaag de dag. Ik voelde aan alles dat ik hier aandacht voor wil hebben en dat ga ik doen door je mee te nemen in deze blog.  Iedere leerkracht gaf een vergelijkbaar antwoord. 'Het gaat niet meer alleen om taal, rekenen of wereld oriëntatie. Ik zie een verschuiving naar maatschappelijke thema's die steeds nadrukkelijker het klaslokaal binnen komen waaien'.  Een andere leerkracht vult aan: 'Daar is niets mis mee en wil ik met alle liefde opvang...

Wanneer een hart stopt met kloppen 💔 Op 1 november loop ik de 11 Strandentocht: 50 kilometer voor de Hartstichting . Omdat ik geloof in het belang van een gezond hart. En omdat ik weet wat het betekent als dat hart plotseling stopt met kloppen. 💔 Het hart speelt al generaties lang een rol in mijn familie. Mijn opa overleed aan een hartstilstand.  Mijn tante leeft met een pacemaker.  Mijn vader kampt met hartproblemen.  Zelf heb ik een hartritmestoornis. Het is niet levensbedreigend, maar het houdt me alert. Het herinnert me eraan dat gezondheid niet vanzelfsprekend is dat je goed moet zorgen voor je lichaam en bewust keuzes moet blijven maken. Hartklachten veranderen je leven Ze brengen angst, onzekerheid en beperkingen met zich mee. Dingen die ooit vanzelfsprekend waren, zoals energie hebben, wandelen, sporten, ontspannen , vragen ineens aandacht en bewustzijn. Je leeft met een ander perspectief. De hartproblemen in mijn familie zijn niet het gevolg van on...

  Van losse vakken naar betekenisvol onderwijs In het onderwijs lijken we vaak te moeten kiezen. Het is óf taal en rekenen, óf een kookworkshop. Óf buitenspelen, óf bewegingslessen. Óf burgerschap, óf dramalessen. Maar waarom eigenlijk? Wie heeft ooit gezegd dat het niet samen kan? Integraal leren: als vakken elkaar versterken. Het is tijd om anders te kijken naar leren. Want kinderen leren niet in hokjes of door bepaalde vakken uit te lichten.  Juist door vakken en thema’s te verbinden, maak je leren betekenisvol en duurzaam. Bijvoorbeeld: Tijdens kooklessen kunnen leerlingen rekenen met hoeveelheden, lezen en begrijpen ze recepten, en leren ze samenwerken in de praktijk. Tijdens het buitenspelen kunnen bewegingsdoelen behaald worden, terwijl leerlingen tegelijkertijd werken aan sociale vaardigheden. In dramalessen kunnen thema’s als groepsdruk, emoties, identiteit en vapen worden verkend precies de onderwerpen die passen binnen burgerschap. Door vakken te combinere...

Afgelopen zondag, op 21 september, liep ik mee tijdens de Herinneringenrit in Amersfoort . Een bijzondere dag waarop honderden mensen samenkwamen om geld op te halen voor Alzheimer Nederland en om stil te staan bij alle families die met dementie te maken hebben. Het was indrukwekkend om te zien hoeveel verhalen, emoties en herinneringen er gedeeld werden. Voor mij was het ook een moment van bezinning: hoe belangrijk is het dat we blijven zoeken naar manieren om het brein gezond te houden en tegelijk oog hebben voor de warmte en verbondenheid die zo nodig zijn bij deze ziekte. In mijn werk heb ik regelmatig mensen ontmoet die worstelden met dementie. Wat me altijd opviel: zelfs als woorden of namen wegvallen, kan eten ineens een lichtpuntje zijn. Het proeven van een vertrouwd gerecht of de geur van versgebakken brood bracht vaak herinneringen en emoties naar boven. Die momenten lieten zien hoe krachtig voeding kan zijn. Niet alleen voor het lichaam, maar ook voor het hart en het brein...

Waarom hebben wij het alleen maar over verbieden, harder aanpakken en voor hen bepalen ? Wanneer het nu gaat over traktaties of dat vapen en roken zo slecht voor je in. Denken wij vandaag de dag dat dit nog steeds werkt? Dat verbieden het (laatste) redmiddel is? Ik neem je even mee naar toen ik 14 jaar was. Hoe harder mijn ouders riepen dat het niet mocht. Hoe meer ik ging experimenteren, grenzen opzoeken en overgaan. Ik was vooral nieuwsgierig naar waarom het dan niet mocht. Dus wanneer mij gezegd werd dat roken niet goed voor je is. Deed ik het wel. Wanneer tegen mij gezegd werd dat overmatig drankgebruik niet goed voor je is, deed ik het wel. Oké om precies te zijn één keer, daarna was ik zo niet lekker dat ik het nooit meer zo overdreven heb aangepakt. De reden dat ik het deed was omdat ik wilde weten hoe ik het zelf zou ervaren, niet wat mijn moeder of vader hiervan vond.  Zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen in de loop van de jaren. Hoe komt het nu dat verbod juist de...