Een ode aan mijn moeder en oma: je mag zijn wie ben bent! 🇸🇷

Vandaag vieren we 50 jaar onafhankelijkheid van Suriname. Een dag die niet alleen draait om geschiedenis, maar ook om identiteit, gemeenschap en de verhalen die van generatie op generatie worden doorgegeven. Voor mij is deze dag een moment om stil te staan bij mijn eigen roots en vooral bij twee vrouwen die deze roots met liefde hebben gekoesterd: mijn moeder en mijn oma. 🇸🇷

De kracht van Surinaamse vrouwen

Als ik terugdenk aan mijn jeugd, denk ik aan vrouwen die droegen, gaven, kookten en altijd klaarstonden. Mijn moeder en oma waren het hart van onze familie. Zij leerden mij dat Surinaamse cultuur meer is dan vlaggen en feestdagen. Het zit in de kleine dingen:

• in de geur van een pruttelende pan;

• de slappe lach aan de tafel;

• in het delen van eten zonder dat iemand het hoeft te vragen;

• de liefde voor het opvangen van iedereen die binnenstapt.

Mijn oma is helaas al een aantal jaar overleden. Mijn moeder leeft alles wat ik hierboven beschrijf nog iedere dag en geeft dit met veel plezier en liefde aan mij (en mijn zusje) door.

Eten als erfgoed

Het klinkt misschien een beetje cliché wat ik nu ga beschrijven en tegelijkertijd voel ik nostalgie wanneer de woorden vanzelf zinnen lijken te worden terwijl ik ook het typen ben. Mijn oma stond bekend om haar kookkunsten. Ze had altijd iets klaarstaan, op welk moment van de dag je ook bij haar binnenstapte je kon altijd aanschuiven. Mijn moeder heeft dat precies zo overgenomen. In onze familie betekent koken: zorgen voor elkaar. Een bord eten was nooit zomaar een bord eten; het was liefde, herinnering en verbinding.

Op dagen zoals vandaag voelt dat extra bijzonder, want mijn oma is er dan niet meer in levende lijve bij, in gedachten gaat zij vandaag net even een keer extra voorbij. Dus vandaag vieren wij dan ook 50 jaar onafhankelijkheid op de enige manier die passend voelt: met eten. Dit jaar staan maïzenakoekjes in het middelpunt, een simpel maar nostalgisch recept dat me direct terugbrengt naar de keuken van mijn oma.

Wat onafhankelijkheid voor mij betekent

Onafhankelijkheid betekent voor mij niet alleen vrijheid van een land, maar ook het eren van de verhalen die je hebben gevormd. Het betekent erkennen waar je vandaan komt, wie je heeft grootgebracht en welke tradities je koestert. Voor mijn moeder en oma betekende Suriname altijd warmte, familie, samen zijn en lekker eten. En dat draag ik vandaag met trots verder. ❤️

Een ode aan mijn moeder en oma

Lieve mama, lieve oma,
Dank jullie wel voor jullie liefde, jullie zorg en alles wat jullie hebben doorgegeven.
Dank jullie wel voor de smaken, de geuren, de liedjes en de verhalen.
Dank jullie wel dat jullie mij hebben laten voelen wat Surinaamse voor jullie betekent.

Dank jullie wel dat ik dit nu kan doorgeven aan mijn eigen kinderen.

Vandaag vieren we 50 jaar onafhankelijkheid, maar ook jullie.
Want zonder jullie zou ik deze dag heel anders beleven.

👉 Benieuwd naar meer verhalen, recepten of printables voor in de klas, de opvang of thuis en hoe ik mijn roots en ervaring verwerk in de lessen die ik ontwikkel? Volg me op Instagram en laat je inspireren door alles wat ik deel over eten, opvoeden en cultuur.

Geschreven door: 

Priscilla Avôt: pedagoog en ontwikkelaar schermloos lesmateriaal voor het basisonderwijs en de kinderopvang. Wil je mij volgen? Dat kan via LinkedIn of Instagram.