Wanneer je telefoon je leven is (geworden).

In de huidige digitale wereld is het gebruik van telefoons en andere schermen een onmiskenbaar onderdeel van het dagelijks leven geworden. Voor kinderen lijkt het bijna vanzelfsprekend om een telefoon in hun hand te hebben. Maar wat betekent dit eigenlijk voor hun ontwikkeling? En hoe ga je als ouder om met die constante vraag om schermtijd? Als moeder van vier kinderen tussen de 2 en 11 jaar en als pedagoog met ervaring in het onderwijs en de kinderopvang, deel ik mijn inzichten en ervaringen.

De cijfers over telefoongebruik

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat kinderen steeds jonger beginnen met het gebruik van telefoons en andere schermen. In Nederland heeft meer dan 90% van de kinderen van 8 tot 12 jaar toegang tot een smartphone of tablet. En niet alleen het gebruik, maar ook de tijd die kinderen doorbrengen achter een scherm neemt toe. Gemiddeld besteden kinderen van 6 tot 12 jaar al snel meer dan twee uur per dag aan schermtijd, waarbij sociale media en spelletjes de grootste aantrekkingskracht hebben.

De gevolgen van overmatig schermgebruik

Het langdurig en frequent gebruiken van telefoons kan verschillende gevolgen hebben voor de ontwikkeling van kinderen. Denk aan:

• Verminderde concentratie: Door continue prikkels en snelle informatieverwerking kunnen kinderen moeite krijgen om hun aandacht vast te houden.

• Slaaptekort: Het blauwe licht van schermen kan het slaappatroon van kinderen verstoren, wat leidt tot vermoeidheid.

• Minder beweging: Tijd die wordt doorgebracht achter een scherm is tijd die niet wordt besteed aan spelen, sporten of buiten zijn.

• Sociale vaardigheden: Overmatig schermgebruik kan sociale interactie in de echte wereld verminderen, wat van invloed kan zijn op de ontwikkeling van sociale vaardigheden.

Mijn ervaring als moeder

Als moeder van vier kinderen zie ik dagelijks hoe groot de aantrekkingskracht van telefoons, de Nintendo Switch en televisie is. Onze kinderen vragen regelmatig om schermtijd, en dat is ook niet gek. Ze zien hun vrienden constant op hun telefoon zitten en voelen de druk om erbij te horen. Maar wij hebben als gezin duidelijke regels:

• Telefoons worden ingeleverd als de kinderen thuis zijn.

• Er wordt tijd gemaakt om buiten te spelen, te fietsen of samen gezelschapsspelletjes te doen.

• De kinderen krijgen een telefoon mee wanneer zij zelfstandig naar school, sport of vriendjes gaan, zodat ze kunnen bellen wanneer ze veilig zijn aangekomen.

Toch merk ik dat de druk vanuit hun omgeving groot is. Het voelt soms alsof je ‘anders’ bent wanneer je geen telefoon bij je hebt of niet continu online bent. De omgekeerde wereld, als je het mij vraagt, zowel vanuit mijn rol als pedagoog als vanuit mijn gevoel als moeder.

Hoe behoud je de balans?

Het vinden van de balans tussen schermtijd en andere activiteiten is een uitdaging, maar zeker niet onmogelijk. Een paar tips die voor ons werken:

1. Maak afspraken: Bepaal samen wanneer en hoe lang schermen gebruikt mogen worden.

2. Stimuleer actief spelen: Zorg dat er voldoende alternatieven zijn, zoals speelgoed, boeken of sportactiviteiten.

3. Wees een voorbeeld: Laat als ouder ook zien dat je je telefoon niet continu nodig hebt.

4. Praat erover: Bespreek met je kinderen waarom het belangrijk is om niet altijd online te zijn.

Conclusie

Schermen horen bij deze tijd, maar als ouders hebben we de verantwoordelijkheid om kinderen te leren hoe ze hier op een gezonde manier mee om kunnen gaan. Het draait om balans. Door duidelijke afspraken te maken en samen alternatieven te ontdekken, kunnen kinderen leren genieten van het beste van twee werelden: het echte leven én de digitale wereld.

Hoe zorg jij als leerkracht, pedagogisch medewerker en ouder/opvoeder voor de balans tussen schermen en bewust kiezen voor geen schermen?

 Leuk wanneer jij je mening en/of ervaring met mij deelt. 

Laten wij elkaar inspireren ⤵️