Foodies & Family

Vandaag vieren we 50 jaar onafhankelijkheid van Suriname . Een dag die niet alleen draait om geschiedenis, maar ook om identiteit, gemeenschap en de verhalen die van generatie op generatie worden doorgegeven. Voor mij is deze dag een moment om stil te staan bij mijn eigen roots en vooral bij twee vrouwen die deze roots met liefde hebben gekoesterd: mijn moeder en mijn oma . 🇸🇷 De kracht van Surinaamse vrouwen Als ik terugdenk aan mijn jeugd, denk ik aan vrouwen die droegen, gaven, kookten en altijd klaarstonden. Mijn moeder en oma waren het hart van onze familie. Zij leerden mij dat Surinaamse cultuur meer is dan vlaggen en feestdagen. Het zit in de kleine dingen: in de geur van een pruttelende pan; de slappe lach aan de tafel; in het delen van eten zonder dat iemand het hoeft te vragen; de liefde voor het opvangen van iedereen die binnenstapt. Mijn oma is helaas al een aantal jaar overleden. Mijn moeder leeft alles wat ik hierboven beschrijf nog iedere dag en gee...

Afgelopen week stond ik na een les nog even na te praten toen een meisje me met glinsterende ogen kwam opzoeken. Haar handen zaten onder de kruimels van het kruidnoten deeg dat wij maakte en haar glimlach liet zien hoe zij deze les heeft ervaren.  “Juf, kijk eens wat ik heb gemaakt! Ik wist niet dat ik dit kon!” Ze ratelde door over wat ze had ontdekt, hoe ze had samengewerkt en hoe trots ze was op het resultaat. Terwijl ze sprak, voelde ik weer hoe magisch leren kan zijn wanneer kinderen het ervaren met hun handen, hun hoofd én hun hart. Dat moment had één belangrijk kenmerk: het gebeurde helemaal zonder scherm . Kinderen groeien op in een wereld vol schermen, meer dan ooit! De afgelopen jaren is schermtijd explosief gestegen. Op school, thuis, in de opvang: overal waar je kijkt, zijn kinderen omringd door tablets, tv’s, telefoons en laptops. Begrijp me niet verkeerd, schermen zijn niet “fout”. Ze kunnen waardevol zijn voor bepaalde vormen van leren. Maar de balans is zoek. Ve...

Vandaag stelde ik binnen een basisschool aan verschillende leerkrachten een vraag die veel mensen niet stellen. Waarom niet? Wellicht bang voor het antwoord? Dat wat wij verwachten totaal niet spoort met wat er haalbaar is? De vraag die ik stelde? 'Kun jij vertellen wat jij per dag als leerkracht op je bordje krijgt?' De antwoorden waren voor mij niet schokkend, want ik draai al wat langer mee natuurlijk 😇 dat ik het niet schokkend vind wil natuurlijk niet zeggen dat het absurd is wat er van een leerkracht wordt verwacht vandaag de dag. Ik voelde aan alles dat ik hier aandacht voor wil hebben en dat ga ik doen door je mee te nemen in deze blog.  Iedere leerkracht gaf een vergelijkbaar antwoord. 'Het gaat niet meer alleen om taal, rekenen of wereld oriëntatie. Ik zie een verschuiving naar maatschappelijke thema's die steeds nadrukkelijker het klaslokaal binnen komen waaien'.  Een andere leerkracht vult aan: 'Daar is niets mis mee en wil ik met alle liefde opvang...